Дээрэмчдийн хот

Дээд гэгээрлийг олохоор эргэлтгүй шийдэж
Дээхнэ нэгэн хувраг орон өргөө босгожээ
Гэгээнтний босгосон өргөө тэл тэлсээр
Гэм нүглээр дүүрсэн мангасын ходоод болжээ
Дээрэм тонуул аллага хядлага дэлгэрч
Дээрхийн буурин дээр нүгэл бүхэн цэцэглэжээ
Энэ хорвоогийн хамаг бузар гаарч гүйцээд
Энэлэнгийн нулимс газар дэлхийг балчиг болгожээ
Нарангэрэлт маань тэнгэрийн цонхоор есөнтөө хараад
Найдвар тасарч урам нь хугараад харцаа буруулжээ
Босгосон өргөө нь буяныг мартаж нүгэлд унаад
Босоо ороолонгийн үүр болсныг харсан байжээ