Subscribe

RSS Feed (xml)

Powered By

Skin Design:
Free Blogger Skins

Powered by Blogger

Tuesday, May 25, 2010

Тайгын дуун /хоёр/

Чандага шиг цагаан царайтай
Чандаганых шиг хархан нүдтэй
Чандаган цамцтай торомгор бүсгүй
Чандага адил оволзтол түгшээд
Чадалт гөрөөчинг шохоорхон ширтэнэ

Чадалтайд нь очдог омгийн заншлаар
Чандаган цээжээ түүнд өгчээ
Чандаган зүрхээ дотроо чагнаад
Чандаган өлгийтэй бяцхан үртэйгээ
Чармайн хүлээсээр өчнөөн уджээ

Чандага харагдамгүй цастайд явсан
Чадалт гөрөөчний хүйтэн цогцос
Чамархайндаа балтны сорвитой
Чарган дээр ирж явааг
Чандага шиг бүсгүй хэрхэн мэдэх вэ
Чарлаант учирлыг яахин зөгнөх вэ

Monday, May 24, 2010

Тайгын дуун /нэг/

Хөөмий мэт хөх тайгыг
Хөөмий мэт хөхөмдөг манан
Хөөмийлөх мэт ороогоод
Хөөмий мэт ангалын ёроолоор
Хөөмий мэт усан үсчээд
Хөөмий мэт энэ хөвчид
Хөөмий цууртай бий бийлээд
Хөөмий мэт хөмөн гуталтай
Хөөмий мэт гөрөөчин хархүү
Хөөмий мэт үндсэн сөөхийндөө
Хөөмий мэт дүнсээ нэрээд
Хөөмий мэт тойрон бийлэх
Хөөрхөн охидыг алмайран ширтэнэ.

Monday, May 10, 2010

Монкейгийн уралдаанд зориулав.

Амьдралд битгий бууж өгч өвдөг сөхрөөрэй залуусаа.
Миний амьдрал нэг хэсэг асуудал, бэрхшээлээр дүүрэн байсан юм.
1993 онд хайрт эмээ маань тэнгэрт харвав.
1994 онд аав маань бурхны орноо одлоо.
1995 онд ээж маань аргалд явчихсан.
1996 онд газар дээрх ганц эгч маань хүнд өвчинд ороогдоод, бүхэл бүтэн таван жилийн турш эмнэлэг домнологоор яваад арай хийж нэг юм хөл дээрээ боссон.
Яг тэр жил би хоё хөлгүй болсон юм.
Эгч бидэн хоёр оонын эвэр шиг хоёулхнаа улс.
Эгчийгээ хүнд өвчтэй байхад сургууль ном над утгагүй санагдаад, араваа дөнгөж төгсөнгүүт, эгчдээ хэлэлгүй ажил хийж бага ч болов амьдралд нь нэмэр болох гэж барилгын ажилчин болов.
Хоёр жил харвасан сум мэт өнгөрч, эгч маань ч халамжит хань, сайн хамт олныхоо буянаар хөл дээрээ бослоо.
Эгчийг эмнэлэгээс гарсны маргааш би барилга дээр ажиллаж байгаад, осол болж хөлөө хүнд юманд даруулаад, хоёр хөлгүй болсон.
Харин эгч хүргэн ах найз охин /миний эхнэр/ гурав миний төлөө сайн ч явсан.
Гурван удаа хагалгаанд орж хөлөө тайруулаад хоёр гуятайгаа үлдсэнээс хойш найман жилийг ардаа орхижээ.
Над энэ бүх бэрхшээлийн өмнө сөхрөх эрх байгаагүй.
Яагаад гэвэл ямарч хамаатан садангүй үлдэх эгч маань байна, бас хайртай эхнэр минь байна, голомт сахих нуган үр минь байна.
Энэ бүхнийгээ орхиод бэрхшээлд бууж өгч өвдөг сөхрөх эрх надаа байгаагүйээ.
Хэдэн жилийн өмнө эгч хүргэн ах хоёр ятгасаар ШУТИС-д эчнээгээр суралцаж төгслөө. Мэргэжил эзэмшиж ажил эрхлэх гэсэндээ бус, бусад хүмүүсд амьд байгаагаа, амьдрах итгэл дүүрэн багаагаа харуулах л гэж тэр юмаа.
Энэ бүхнийг бичиж байгаагийн учир нь, бусад хүмүүс, тэр дундаа залуус, бэрхшээлийн өмнө битгий сөхрөөсэй гэсэндээ билээ.
Та ядуу байж болно, баян ч байж болно.
Хамгийн гол нь өгөөмөр байгаарай.
Та өвчтэй ч байж болно, асуудалтай ч байж болно.
Гол нь тэвчээртэй байгаарай.
Та ууртай ч байж болно, эсвэл уурладаггүй ч байж болно.
Болж л өгвөл уучламтгай байгаарай.
Та эмзэг ч байж болно, хэрсүү ч байж болно.
Гол нь ухаалаг байгаарай.