Лус савдагийн бэлэг

Могойн чуулган гэж сонсож байснаас, үзээгүй байв.
Үл ялиг тоос бужигнасан бутан дунд тоо томшгүй олон могой орооцолдох мэт арзаганаж байх нь тэр.
Дунд нь бусдаас арай том могой толгойгоо цогнойлгон байх нь харагдана.
Тэр бүхнээс зэвүүрхсэнгүй, харин ч ихэд билэгшээн, хормойгоо дэвсэн  мөргөжээ.
Олны дундаас нэгэн могой өөрийг нь чиглэн, гулсах мэт  мөлхсөөр ирээд хормой дээр нь цагариглав.
********
Хичнээн удсаныг бүү мэд.
Нар баруун уулын толгой дээр очсон байлаа.
Хамаг биенийхээ чилээг гаргахаар өндийтэл өвөр дээр нь нэг жижиг чулуу байв.
Могойн чуулган над эрднэсээ хайрлажээ хэмээн дотроо ихэд баясаад, бүснийхээ үзүүрт өнөөх чулууг зангидаад гэрийн зүг яаравчиллаа.
*********
Гэртээ ирэхэд нэгэнт харанхуй болсон тул лусын бэлгийг маргааш  задлахаар шийдэж унтжээ.
Өглөө босоод  эхнэртээ үзүүлэхээр бүснийхээ зангилааг  тайлтал өнөөх чулуу нь алга болсон байлаа.
Тэгээд  болсон явдлыг эхнэртээ хэлжээ.
*********
Харин тэр шөнө эхнэр нь хүүхэд олжээ.
Айл болоод арав гаруй жил болсны эцэст хүүхэд олж.
Шөнө дунд зүүдэнд нь нутгийн савдаг орж ирсэн байв.
Буурал үсээ намируулсан тэр савдаг, удтал хүлээлгэсний эцэст нэгэн ховор эрдэнийн чулуунаас хэлтлэн өгч байх аж.
*********
Нөхөр нь ч бас тэр шөнөдөө зүүдэлжээ.
Нэгэн их уст гол эрэгтээ багтаж ядан үерлэнэ.
Гэтэл нэгэн хэрээ нисэн ирээд "Үерийн усанд  хайрцаг урсаж явна. Түүнийг заавал барьж ав." гэх аж.
Хартал үнэхээр нэгэн гэрэл цацруулсан эрдэнэ мэт өнгөт хайрцаг алгуурхан урссаар  өмнө ирээд
усны эргүүлэг даган нар зөв эргэв.
Тэр хайрцагийг барьж аваад нээтэл дотроос нь цог заль төгөлдөр нэгэн хүүхэд гарч ирээд ааваа хэмээн өмнөөс нь сарвайв.
*********
Арван сарын дараа тэд үнэхээр хүсэн хүлээсэн хүүхдээ өлгийдөн авлаа.